Kristof Falise over Koning van Katoren

​Na vorige keer de componist Maarten gehoord te hebben, laten we nu Kristof aan het woord, onze
dirigent die het allemaal in goede banen moet leiden.

Uit heel veel blijkt dat ‘Koning van Katoren’ niet om een concert als een ander gaat.

Het begint al met de muziek zelf. Veelal hebben muziekstukken geen handleiding, waarin uitgelegd wordt waarover de compositie gaat. Dit is op zich niet nodig, want mensen hebben verbeelding genoeg om er zichzelf iets bij voor te stellen.

Bij ons “Koning van Katoren” concert is de muziek uiteraard nauw verbonden met de inhoud van het gelijknamige boek en dat moet op bepaalde momenten duidelijk gemaakt worden.

Wat nog “anders dan anders” is, er wordt gerepeteerd in aanwezigheid van de componist, wat overleg tussen componist en dirigent mogelijk maakt. Vermits het stuk tijdens het componeren alleen nog maar op een computer kan worden nagebootst, zijn er passages die bij de echte uitvoering aanpassing vereisen. Zo kan het zijn dat vanwege de akoestiek, of door de uitvoering van muzikanten, een tempo moet gewijzigd worden.

Omdat we een muziekvereniging zijn met verschillende mensen en talenten, moet ik muziek kiezen die het evenwicht houdt tussen uitdaging en moeilijkheidsgraad, zodat het voor elke muzikant boeiend blijft.

Aangezien Maarten de muziek als het ware op maat van iedere muzikant heeft geschreven, blijft deze moeilijke evenwichtsoefening al achterwege. Het “op maat van elke muzikant” schrijven, maakt de muziek ook echt uniek. Het maakt het namelijk mogelijk om de vele muzikale talenten die onze fanfare rijk is ten volle te benutten. Dit is bij een ander muziekwerk onmogelijk vermits een componist in regel, steeds voor een voor hem onbekend orkest schrijft.

Naast de muziek is er de aanwezigheid van de verteller Eric, die het concert een heel specifiek karakter zal bezorgen.

De verteller is voor mij ook een solist, hij moet dus ook voldoende vrijheid krijgen . Uiteraard zal ik bepalen wanneer de verteller de uitvoering leidt of wanneer het orkest de leiding neemt. Je zou de vergelijking kunnen maken met een opera, waar de dirigent ook zowel met het orkest als met de zangers bezig moet zijn.

​Meer dan ooit zal ik een verbindende rol tussen componist, muzikanten en verteller moeten opnemen. Deze rol zal naarmate de voorbereiding vordert alleen maar toenemen. Daar waar componist en verteller tot nu toe elk op zich de volle vrijheid hadden om het verhaal op hun manier te bewerken, komen alle verschillende elementen nu samen. Dit proces begeleiden en sturen, opdat het een vlot en vloeiend geheel wordt, is voor mij een mooie uitdaging.

Tot slot is er de grote spanningsboog, die dit ‘Koning van Katoren” concert onderscheidt van alle andere concerten.

De klassieke opzet van een concert is het brengen van een reeks muziekstukken. Deze zijn weliswaar via een bepaald thema verbonden, maar staan toch wel los van elkaar. Bovendien worden ze onderbroken door bindteksten en vaak ook door applaus. ☺
​
Dat zal bij ons “Koning van Katoren” concert heel anders verlopen. Hier gaat het om één grote spanningsboog die alsmaar doorloopt: soms wisselt muziek af met vertelling, soms begeleidt de muziek de vertelling. Bovendien staat de verteller ook mee op het podium en wordt hij met de nodige lichteffecten bijgestaan.

Dit maakt dat ons concert een hele aparte beleving zal worden en tegelijk een hele uitdaging.
Ik ben ervan overtuigd dat de juiste mensen zijn samengebracht om van dit concert een succes te maken.